Kennen jullie de film “Groundhog Day”? De film gaat over een jaarlijks feest op 2 februari (Groundhog Day), in delen van Noord-Amerika, waarop een bosmarmot (groundhog) voorspelt hoe lang de winter nog zal aanhouden. Hij doet dit door na zijn winterslaap op een beschaduwd of zonnig moment uit zijn hol te komen.
Phil Connors (gespeeld door Bill Murray), een nukkige weerman van een lokaal televisiestation, wordt naar het gehucht Punxsutawney gestuurd om met tegenzin voor de zoveelste keer verslag te doen van deze gebeurtenis. Wanneer hij ‘s avonds naar huis wil, komt er een gigantische sneeuwstorm op en wordt hij gedwongen om in Punxsutawney te overnachten. De volgende ochtend wordt Phil wakker en hoort hij exact dezelfde grappen en hetzelfde nummer (“I’ve Got You Babe”) op de radio als de dag daarvoor. Hij blijkt 24 uur teruggeworpen te zijn in de tijd. “Groundhog Day” begint van voren af aan en alles verloopt exact zoals de dag ervoor.
Vanaf dat moment zit Phil gevangen in een tijdlus waardoor de dag telkens opnieuw begint en hij is de enige die dat beseft, de andere mensen weten van niets. Vanaf dat moment is het elke dag “Groundhog Day” voor Phil. Aanvankelijk geniet Phil volop van de voordelen van deze tijdlus. Zo maakt hij zich overal steeds makkelijker vanaf. De volgende dag moet hij het toch weer opnieuw doen. Nadat Phil een bedelende zwerver op straat ziet overlijden knapt er iets in Phil. Vanaf dat moment gaat Phil met zijn geleerde vaardigheden en opgedane voorkennis ieder ongeluk in Punxsutawney voorkomen.
Aan “Groundhog Day” als metafoor moet ik wel eens denken als organisaties hun manier van samenwerken en organiseren willen vernieuwen. Hieronder een paar voorbeelden van vraagstukken die wel verdraaid vaak de revue passeren.
Is dat Nieuwe Werken niet allang passé?
Jahahaha, natuurlijk joh.
Zullen we het gewoon anders noemen en aan de slag gaan met de trekjes van je organisatie die misschien wat ouderwets lijken en muf ruiken?
Meestal zijn er genoeg.
Weten waar jijzelf of je organisatie staat?
Vul deze vragenlijst maar eens in.
Kantoor en Het Nieuwe WerkenPassen we wel in het nieuwe kantoor?
Hoe vaak worden er geen bezettingsgraadmetingen gedaan met dezelfde uitkomsten?
Traditionele werkomgevingen kennen zelden een bezetting van boven de 70%.
En met een hoog ambitieniveau en bijpassende ICT-ondersteuning volstaat voor bijna alle organisaties gemiddeld 7 bureau’s per 10 medewerkers en na verloop van tijd zelfs 5,5 bureau’s per 10 medewerkers.
Trekken mijn mensen al die vrijheid wel?
Al sinds jaar en dag wijzen onderzoeken uit dat wanneer mensen meer (regel)ruimte krijgen, arbeidstevredenheid en -productiviteit gaan omhoog en kosten omlaag.
Is daarmee management daarmee overbodig?
Gedeeltelijk misschien wel.
Managementtaken zijn vaak handiger te verdelen.
Een mooi voorbeeld is altijd zelfroosteren, is roosteren een managementtaak of een gezamenlijke verantwoordelijkheid?
Zijn laptops wel echt nodig, we hebben al iPad’s?
Deze is ook best hardnekkig.
Zoveel mogelijkheden (en dat zijn er best veel tegenwoordig), zoveel meningen.
Met een goede laptop is de wereld je werkplek en heeft iedereen maximale flexibiliteit en kan men elkaar altijd vinden, samenwerken, kennis delen, etc.
Alle andere keuzes worden gekenmerkt door beperkingen.
Samenwerken kan alleen als je fysiek op één plek samenkomt
Ook dit komt vaak terug.
Natuurlijk moet je soms fysiek bij elkaar komen.
Samenwerking is vaak succesvoller door elkaar de eerste (paar) keer fysiek te ontmoeten.
Daarna gaat het voornamelijk om nieuwe vaardigheden.
“Je moet elkaar fysiek ontmoeten!” wordt dan: Heb je de vaardigheden (nog niet) om samen te werken op afstand?”
Er zijn legio voorbeelden van organisaties waar samenwerken op afstand succesvol onderdeel is van hun werkwijze. Bij de overgang naar een nieuwe manier van werken lijkt het soms net alsof je in de film “Groundhog Day” gevangen zit in een tijdlus die zich iedere keer weer herhaalt.
En toch blijft het leuk en uitdagend om net als Phil de geleerde vaardigheden en opgedane (voor)kennis te gebruiken en interventies te verzinnen die vergissingen, misstanden en ongelukken proberen te voorkomen. En op deze manier organisaties en medewerkers daarin verder vooruit te helpen. Soms lukt het. En wanneer het lukt komt dat meestal doordat er een team is ontstaan wat nauwkeurig, integraal (Bricks, Bites en Behavior), met verstand van zaken, toch ook wel planmatig, met veel lol en vooral met doorzettingsvermogen werkt een nieuwe werkomgeving.
Albert Roelofswaard begeleidt organisaties en mensen met vraagstukken
op het gebied van nieuwe manieren van samenwerken en organiseren.